„Jak człowiek spuści z krzyża to jest bardziej giętki”

Ta maksyma, ba mądrość ludowa została nam ( Pawłowi i mojej osobie ) przekazana w Bochotnicy podczas kolejnej wycieczki biegowej przez starszego Pana spacerującego sobie z laseczką, drewnianą laseczką. Ale od początku.

Zaczęliśmy w Kazimierzu, wdrapaliśmy się na Górę Trzech Krzyży – dosłownie wdrapaliśmy się – tam gdzie nie było lodu było grząskie błoto i tak na zmianę.

Dalej biegliśmy niebieskim szlakiem obok Kazimierzówki przez miejscowość Góry gdzie skręciliśmy w lewo. Błoto, lód, woda i tak w kółko. Obok ruin zamku zbiegamy ostro w dół do Bochotnicy. Następnie mocno do góry…no i się zaczęło. Bardziej z premedytacji niż z gapiostwa opuściliśmy szlak i daliśmy nura w wąwozy. Było pięknie, mocne podejścia i zbiegi, cieki wodne, których głębokość kilka razy mierzyliśmy za pomocą naszych nóg. Kręciliśmy się tam około 40 minut i przed nami ukazała się miejscowość  Bochotnica…cóż miała być Parchatka…trudno. Trochę na skróty dostajemy się do Parchatki asfaltem…

Przed nami kwintesencja podbiegu. Parchatka – Zbędowice. Piękny, głęboko wycięty jar o długości 1km, nastromienie tym większe im dalej podbiegamy  Czuje po nogach, że biegniemy dość żwawo, Paweł atakuje, ja pomimo zupełnego rozjazdu treningowego - tylko 116km w styczniu a i w grudniu niewiele więcej - nie odpuszczam…na pewno nie jestem w formie ale jestem chorobliwie ambitny…jednak ambicja to trochę za mało i „odpuszczam koło” na 50m przed końcem…dziś nie byłem wystarczająco giętki. Dalej już bez błądzenia dobiegamy do Bochotnicy po raz trzeci, obok zamku do góry i od Kazimierzówki prujemy w dół po kocich łbach aż do samochodu.

W sumie zrobiliśmy w dniu 9 lutego 2014 r. tylko 22km w tempie raczej bardzo wolnym, przemoczyliśmy buty, spotkaliśmy bardzo Mądrego Człowieka w Bochotnicy, po prostu było wspaniale!

Trasa: Kazimierz- Góra Trzech Krzyży-Górki-Bochotnica-Bochotnica-Parchatka-Zbędowice-Bochotnica-Górki-Kazimierz.

Tomek